KULUNA KUL OLDUK

KULUNA KUL OLDUK

Bir kulunu senden daha çok sevdik,ona ”sana tapıyorum!”, dedik

Ne Tuba ağacı, ne derece derece cennetler,hepsini unuttuk ….

Onun gözlerine, saçlarına, boyuna posuna, endamına ram olduk

Oysa sen, Yüce yaradanımız, onlardan kat kat sevdiğini unuttuk

Kara sevda dedik, melankoli dedik, kuluna sırılsıklam aşık olduk…

Teheccütler yerine uyuduk, ”yar yar”,diye diye seni hepten unuttuk

Alemleri yaratan Rabbimizi bırakıp, bir kuluna kul, köle olduk…

”O varsa cehenneme bile gireriz” dedik,şarkılar yazdık sayfa sayfa

İntihar edenler oldu uzak kaldıklarında,can verdiler onlar uğruna

Şah damarımızdan daha yakın , sevgi dolu Rabbimizi unuttuk…

Bir kuluna kul olduk, derbeder olduk, Rabbimizi hepten unuttuk

Ama önce sen olmalısın Rabbim canımız, hep baş vurduğumuz

O Rabbimiz, taptığımız, onun için geçmeli uykusuz gecelerimiz

Bir fani unutur bizi, düştükmü,tökezledikmi, bırakıp terkeder bizi

Ama o sevgi dolu Rabbimiz hep bizimle, terkedip bırakmaz bizi…

Bir tevbe, içten bir ürperiş,”Allahım!” dersek yürekten,affeder bizi

Ama illaki bir kuluna kul olup gitsek bile, o hep bekler tevbemizi

Çünkü O küsmez kuluna,Dünya’ya dalıp , tövbesini hep bozsada

Çünkü O analardan, yar’dan,daha çok sever, kul onu unutsada…

BIRONGO.

19-03-2022